طرح اصلاح نظام آموزش پزشکی هنوز به تصویب نهایی نرسیده است
چند روز پیش در خبری که احمد نادری نماینده مجلس در فضای مجازی منتشر کرد، گفته شد ” که کلیات طرح اصلاح نظام آموزش پزشکی و ایجاد عدالت در دسترسی به خدمات درمانی (جداسازی آموزش پزشکی از وزارت بهداشت و الحاق مجدد آن به وزارت علوم) در کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس با اکثریت آرا تأیید شد.”
انتشار این خبر واکنشهای زیادی رو در بین جامعه علوم پزشکی برانگیخت. البته هنوز این طرح تبدیل به قانون نشده و در حال حاضر اقدامات اولیه برای بررسی طرح انجام شده است. لازمه تبدیل به قانون شدن طرح در دستور کار قرار گرفتن رسمی طرح در کمیسیون آموزش و تحقیقات و بررسی جزئیات طرح در کمیته آموزش عالی و نهایتا بررسی در صحن علنی مجلس هست.
“در ۴ دهه گذشته این سیستم آزمون خود را پس داده”
دکتر فاطمه محمد بیگی عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس:
گسترش دانشگاههای علوم پزشکی از ۷ به ۶۵ دانشگاه طی چهار دهه گذشته در سراسر کشور به خوبی نشان دهنده تکمیل و تجهیز این زیرساخت است.
هرچند در این راه فاصله تا نقطه مطلوب بسیار زیاد است و برای رسیدن به نقطه مطلوب با اهداف و آرمان های متصور در جمهوری اسلامی هنوز راه طولانی داریم اما آمار موجود، نشان دهنده توسعه و رشد مناسب بستر خدمات آموزشی، بهداشتی و درمانی توام با یکدیگر است.
وزارت علوم معضلات بسیاری دارد که بهتر است به فکر رفع آنها باشد.
استفاده از ظرفیتهای متقابل این دو وزارتخانه باید در دستور کار دو وزیر محترم قرار گیرد.
از مزایای ادغام آموزش پزشکی در نظام سلامت می توان به افزایش میزان پاسخگویی به نیازهای جامعه، تسریع رشد رشتههای بالینی، افزایش سطح مهارتی نیروها و اشتغال در رشتههای مرتبط با تحصیل اشاره کرد.
درحال حاضر ۳۰ درصد از دانشکدههای پزشکی در آمریکا، کانادا، هلند و مصر با روش ادغام اداره میشوند و مقالات متنوعی در تایید این روش وجود دارد.
قرار است با بومیگزینی در مناطق محروم هم معضل صندلی خالی و هم کمبود دسترسی به متخصص را جبران کنیم.
معاون آموزشی وزیر بهداشت در خصوص عدم تمایل حضور دستیاران در برخی از رشتههای علوم پزشکی:
ما در یکسری رشتههای خاص نظیر طب اورژانس، داخلی و بیهوشی به دلایلی از جمله تعهدات بالا، دریافتیهای کم و برخی فاکتورهای دیگر با عدم رغبت دانشجویان برای حضور در این رشتهها مواجه هستیم که باید با اعمال برخی جاذبهها و سیاستهای تشویقی میزان علاقهمندی برای حضور در این رشتهها را افزایش دهیم.
برنامهای داریم که بتوانیم به غیر از مسیر آزمون دستیاری در برخی از دانشگاهها و شهرها که صندلی خالی وجود دارد، بعضی از اختیارات را به دانشگاهها واگذار کنیم تا بتوانند دستیار بپذیرند.
قرار است با بومیگزینی در مناطق محروم هم معضل صندلی خالی و هم کمبود دسترسی به متخصص را جبران کنیم. صندلی خالی دستیاری که با آن موجه هستیم، در برخی از رشتههایی است که آینده شغلی آنها مبهم است و در نظام پرداخت گره دارند. با تکمیل ظرفیت، ۴۰ درصد از این ظرفیت در مناطق محروم پر شده است.
شکل حوزه پزشکی این است که افرادی را تربیت میکنیم که چون بومی نیستند در آن مناطق با وجود تعهدات نمیمانند و یا قادر به زندگی در آن مناطق نیستند. بنابراین برنامه اصلی ما این است که هم در حیطه پزشکی عمومی و هم حیطه تخصصی و فوق تخصصی افراد را بومی آموزش دهیم که در آن مناطق بمانند و زندگی کنند.